Hier zijn we weer!

Namaste!

Het leven in Nepal gaat verder zijn gangetje, we hebben er al reeds eenendertig stagedagen opzitten, wat hebben we hier al een aangename tijd beleefd. Onder andere ook een verjaardagsfeestje in het tehuis. Een dochter van één van de huismoeders was jarig. WhoopWhoop, dat betekende heel wat blije gezichten want iedereen kreeg een stukje taart!

Hieronder enkele foto’ s van tijdens onze trekking, schitterend was het moment waar we een colaatje aan het drinken waren en plots de besneeuwde bergtoppen voor onze neus verschenen. Onze trekking startte in Sakhu, ligt op 19 km van Kathmandu. Vanuit Sakhu wandelden we zo een 14 kilometer naar Nagarkot volgens de trotter kan je van daaruit de Mount Everest zien rond 17uur in de avond, helaas was dat niet het geval en beweerde onze gids het tegenovergestelde.

De volgende dag wandelden we naar Dhulikel (ongeveer 5uur aan één stuk), een stadje bekend om zijn uitzicht op de Himalaya. Vanuit Dhulikel namen we de bus naar Namo Buddha, een overvolle bus waardoor we op het dak belandden (ook een avontuur op zich). Namo Buddha is een bekende tempel waar monniken verblijven. Daar hebben we geslapen in een guesthouse op slechts enkele meters van de Namo Buddha Stoepa (vriendelijke mensen daar). In de ochtend vertrokken we alweer vroeg richting Panauti, in de 10^e eeuw was dit een koninkrijk, nu ziet het er niet meer zo koninklijk uit. Ook hadden we die dag het weer een beetje tegen, want het regende. We wandelden verder naar Lakuri Bhangjang (ofzo iets – niet de juiste schrijfwijze). Daar sliepen we in een hotel met bungalows boven op de berg, met uitzicht over Kathmandu. Helaas zat het weer ons niet mee, want nog steeds hingen er grijze wolken boven ons hoofd. Wel werden we in het hotel naar onze wensen bediend en hadden we een aangenaam gesprek met de eigenaar. Dit was de laatste nacht van onze trekken want de dag nadien was het gewoon een uurtje afdalen via de shortcuts en de bus op richting city live in Kathmandu. Tijden de trekking genoten we van prachtige uitzichten en ‘the real nepali live’.

Tijdens de voorbije stagedagen hebben we ons vooral gefocust op het leren samen spelen met elkaar en het leren dingen doen met elkaar. Wanneer wij erbij zijn om spelen te coördineren en dergelijke lukt het de kinderen dan ook om samen te spelen. Eenmaal wij iets anders aan het doen zijn wordt er al snel slag gegeven, geweend, … Wel was het fijn toen we deze week zagen, dat de kinderen zelf tot initiatief kwamen om een spel te spelen die wij hen hadden geleerd. Ook zijn we er de voorbije weken bezig geweest om hen te ondersteunen tijdens het studeren van hun lessen, want de laatste twee weken hadden de kinderen examens. We hopen voor hen allen op goeie resultaten.

Ochtendgymnastiek in de ochtend

Maak een huisje waarin iemand van jullie inpast

Leren frisbee spelen

Geïmproviseerde pingpongtafel

Heel wat lachende gezichten!

Verder gaat de opbouw van de badkamer ook verder, we zijn tegels, kranen, … gaan kiezen. Nu is het wachten op de loodgieter om de waterpijpen te installeren, en dan kunnen samen met de kinderen aan de slag met het betegelen van de vloer en de wanden en het schilderen. Dan wordt het dak gelegd en komt er elektriciteit. Dan is de badkamer klaar voor gebruik.

Voor de rest hebben wij leren nepalees koken: dal bath, roti, fried rice, thee… Het is leuk om op die manier ons steentje bij te dragen door het helpen met de huismoeders, we helpen bij het huishouden zoals: vegen van de vloer, badkamer kuisen, lakens wassen, … Het is een hele klus als je maar met twee huismoeders bent.

Dal Bath is een rijstmaaltijd die met de handen wordt gegeten :)

Wanneer de kinderen thuis zijn, helpt iedereen mee met het maken van het eten. 

Op deze foto wordt er 'Roti' gemaakt, dat is een soort pannenkoek maar enkel bloem en water zijn de ingrediënten. Smaakt lekker met een theetje.

Sien wordt een echte 'Roti-maker'

Wat willen we de komende weken nog doen, dat is hen voorlichting geven over leren leren, over het gebruik van de vuilnisbak, het gebruik van maandverbanden voor de meisjes, en het belang van je te zorgen voor vers ondergoed. Ook staat een bezoek aan de lagere school en de middelbare school nog op de planning.

Zo zie je maar, er is altijd wat te beleven hier aan de andere kant van de wereld en we beseffen meer en meer dat de tijd echt vlug voorbij gaat. Het nieuwe schooljaar voor de kinderen komt eraan dus ook zullen we helpen bij het managen van het nieuwe materiaal voor de kinderen: nieuwe schoolboeken, ook zijn er kinderen van wie hun uniform wat te klein aan het worden is, dit wordt een grote klus waarbij we zullen coachen om alles in goede banen te leiden.

Tot de volgende!

Groetjes Gonga & Jomona!